Asa Lind "Piaskowy wilk"

Świąteczne podchody z zadaniami

Praca i zabawy wykonane pod kierunkiem p.Sylwii Putra:



List od Mikołaja:




Przykładowe zadania do kalendarza adwentowego:

Misiowa fotobudka

Praca wykonana pod kierunkiem p.Sylwii Putra:

Projektujemy domy, budujemy miasto

Projektujemy domy, budujemy miasto-praca wykonana pod kierunkiem p.Sylwii Putra:

Iglo, dom z lodu

Praca wykonana pod kierunkiem p. Sylwii Putra:

Kartki świąteczne wykonane klockami Froebla

Prace wykonane pod opieką p. Sylwii Putra

Nowa podstawa programowa wychowania przedszkolnego

W Dzienniku Ustaw z dnia 24 lutego 2017 ukazało się Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego. 

Nowa podstawa programowa będzie obowiązywała od 1 września 2017 r. w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz w innych formach wychowania przedszkolnego. 
 

Zapraszamy do zapoznania się z dokumentem oraz najważniejszymi fragmentami dotyczącymi warunków i sposobu realizacji:
 

1. (…) nauczyciele organizują zajęcia wspierające rozwój dziecka. Wykorzystują do tego każdą sytuację i moment pobytu dziecka w przedszkolu, czyli tzw. zajęcia kierowane i niekierowane. (…) Bardzo ważna jest samodzielna zabawa.

2. (…) spełnieniem powinna stać się dobrze zorganizowana zabawa, zarówno w budynku przedszkola, jak i na świeżym powietrzu. Naturalna zabawa dziecka wiąże się z doskonaleniem motoryki i zaspokojeniem potrzeby ruchu (…)

3. Sytuacje edukacyjne wywołane np. oczekiwaniem poznania liter skutkują zabawami w ich rozpoznawaniu. Jeżeli dzieci w sposób naturalny są zainteresowane zabawami prowadzącymi do ćwiczeń czynności złożonych, takich jak liczenie, czytanie, a nawet pisanie, nauczyciel przygotowuje dzieci do wykonywania tychże czynności zgodnie z fizjologią i naturą pojawiania się tychże procesów.

4. Przedszkole jest miejscem, w którym poprzez zabawę dziecko poznaje alfabet liter drukowanych. Zabawa rozwija w dziecku oczekiwania poznawcze w tym zakresie i jest najlepszym rozwiązaniem metodycznym, które sprzyja jego rozwojowi. Zabawy przygotowujące do nauki pisania liter prowadzić powinny jedynie do optymalizacji napięcia mięśniowego, ćwiczeń planowania ruchu przy kreśleniu znaków o charakterze literopodobnym, ćwiczeń czytania liniatury, wodzenia po śladzie i zapisu wybranego znaku graficznego. W trakcie wychowania przedszkolnego dziecko nie uczy się czynności złożonych z udziałem całej grupy, lecz przygotowuje się do nauki czytania i pisania oraz uczestniczy w procesie alfabetyzacji.

(…)

8. Pobyt w przedszkolu jest czasem wypełnionym zabawą, która pod okiem specjalistów tworzy pole doświadczeń rozwojowych budujących dojrzałość szkolną. (…) Szczególne znaczenie dla budowy dojrzałości szkolnej mają zajęcia rytmiki, które powinny być prowadzone w każdej grupie wiekowej oraz gimnastyki, ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń zapobiegających wadom postawy.

(…)

10. Przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym powinno (…) odbywać się przede wszystkim w formie zabawy. Może to zostać zrealizowane m.in. poprzez kierowanie do dzieci bardzo prostych poleceń w języku obcym w toku różnych zajęć i zabaw, wspólną lekturę książeczek dla dzieci w języku obcym, włączanie do zajęć rymowanek, prostych wierszyków, piosenek oraz materiałów audiowizualnych w języku obcym.

(…)

12. Elementem przestrzeni są także zabawki i pomoce dydaktyczne wykorzystywane w motywowaniu dzieci do podejmowania samodzielnego działania, odkrywania zjawisk oraz zachodzących procesów, utrwalania zdobytej wiedzy i umiejętności, inspirowania do prowadzenia własnych eksperymentów. Istotne jest, aby każde dziecko miało możliwość korzystania z nich bez nieuzasadnionych ograniczeń czasowych.

(…)
 

Źródło: http://www.dziennikustaw.gov.pl/DU/2017/356

Kara , a konsekwencja, poznaj różnice

Co zamiast kary?

Polecam do przeczytania:

Co zamiast kary

Rożne pomysły na prace z ptakami w roli głównej

Pracując z dziećmi warto wykorzystywać różne materiały do tworzenia prac plastycznych. Najwięcej kontrowersji wywołuje wykorzystywanie artykułów spożywczych, które w dobie alergii i różnych zaburzeń sensorycznych mają niesamowite właściwości terapeutyczne oraz ograniczają ryzyko niepożądanych reakcji. 

Jak wykryć u dziecka objawy psychopatii?

Wywiad z Panią Dorotą Krupińska-Ziętkowska

Absolwentką filologii polskiej i słowiańskiej. Od wielu lat związanej z mediami, specjalizującej się w pisaniu reportaży. 

Pracę dziennikarską zaczęła w Tygodniku Lubelskim. Od 2008 pracowała w gazecie Moje Miasto Lublin, gdzie zajmowała się m.in. tematyką zdrowotną i społeczną, następnie z Polska Press, gdzie pisała teksty do wydania magazynowego. W abcZdrowie.pl od 2016 roku.

Jak wykryć u dziecka objawy psychopatii? 

- Naszą uwagę powinno zwrócić dziecko smutne, nieszczęśliwe, takie które nie ujawnia emocji. Cechą charakterystyczną psychopatii jest brak odczuwania uczuć wyższych. Dlatego ważne jest czy oprócz emocji negatywnych potrafi odczuwać te pozytywne, takie jak radość, euforię, żal, współczucie - tłumaczy dr Anna Siudem, psycholog, z którą rozmawiamy o niepokojących zachowaniach dzieci.

WP parenting: Amerykańscy uczeni dowiedli, że wczesne objawy psychopatii można zaobserwować nawet u 2-letniego dziecka. Zwrócili uwagę na takie zachowania jak, agresywność, zastraszanie innych, znęcanie się nad zwierzętami.

Anna Siudem: Teorie i badania są zazwyczaj prowadzone na określonej grupie. To również kwestia metodologii. Ostrożna byłabym jednak w używaniu słowa psychopatia, bo to choroba, która dotyczy ludzi dorosłych. Zgadzam się jednak, że u małych dzieci, we wczesnym wieku można zaobserwować pewne objawy, które mogą rozwinąć się w późniejszym okresie w psychopatię, myślę tu o niewłaściwym, zaburzonym zachowaniu.

Pamiętajmy jednak, że rozwój człowieka zależy od wielu czynników, tzw. filarów rozwoju. Wpływ mają cechy genetyczne, czyli to co dziedziczymy po przodkach. Druga grupa czynników to środowisko wychowawcze. Jeśli w rodzinie były zachowania agresywne, to dla dzieci są to ewidentne wzorce.

Niestety w naszym kraju zachowania agresywne dzieci są przez rodziców i nauczycieli często bagatelizowane, a szczególnie w przypadku maluchów. Rodzice uważają, że nic się złego nie dzieje. Sądzą, że dziecko „samo jakoś się wychowa” i z agresji wyrośnie.

O jakich zachowaniach agresywnych pani mówi?

O takich, gdzie dziecko w sposób intencjonalny, zaplanowany, przemyślany dokonuje aktu agresji na przedmiocie, osobie. Podam przykład, 4-latek, jak to określiła mama dla zabawy, zabrał piórnik koleżance i połamał jej wszystkie kredki. Przecież to nie była zabawa, bo 4-latek już wie, co jest dobre, a co złe, jakie normy obowiązują.

Jeśli on dokonał takiego aktu agresji, to już możemy prognozować, że to nie jest jego ostatni wybryk. Chyba, że rodzice w porę zareagują. Jeśli nie, to jest ryzyko, że w przyszłości maluch zacznie bić innych, zabierać przedmioty. Rolą rodzica jest obserwacja dziecka. Jeśli coś ich niepokoi w jego zachowaniu, to powinni od razu zgłosić się do specjalisty, nie można zwlekać.

Amerykańscy psychologowie zwracają uwagę również na takie cechy u dzieci, jak chłód emocjonalny, brak empatii?

To są cechy zachowania destrukcyjnego, które wynikają z trudności dziecka w przystosowaniu się do norm społecznych. Ponadto żyjemy w czasach gdzie mało uwagi poświęcamy emocjom i relacjom z innymi. Część rodziców uważa, że właściwe zachowania to rywalizacja i agresja. Jeśli dziecko uderzy kolegę i przychodzi do domu ze skargą, to często słyszy od rodziców pytanie - "czy oddałeś mu".

Dziecko jest jednostką nieukształtowaną, proces dojrzewania mózgu kończy się poźno, około 21 lat. Jeśli maluch wychowany jest niewłaściwie, w klimacie negatywnych emocji, powtarzających się napięć psychicznych, to istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że będzie agresywny. Przecież uczy się od mamy i taty przez naśladownictwo.

Naszą uwagę powinno zwrócić również dziecko smutne, nieszczęśliwe, takie które nie ujawnia emocji. Cechą charakterystyczną psychopatii jest brak odczuwania uczuć wyższych. Dlatego ważne jest czy oprócz emocji negatywnych potrafi odczuwać te pozytywne, takie jak radość, euforię, żal, współczucie.

Powinno nas zaniepokoić jeśli nie współczuje rodzicowi. Dzieci małe 3, 4-letnie „zarażają  się” przecież emocjami wzajemnie, jeśli jedno płacze, zaczynają następne i jest to zupełnie normalne. Takie są właśnie początki empatii. W dzisiejszych czasach największy deficyt w rozwoju to deficyt emocjonalny.

Pocieszający jest fakt, że to rodzice mają wpływ na to, czy negatywne cechy się rozwiną. Nie są  dane raz na zawsze.

Każdy akt agresji dziecka, jego bunt, złość, zazdrość ma swoją przyczynę. Opiekunowie muszą odkryć dlaczego maluch tak się zachowuje. Najczęściej powodem jest to, że jakaś jego potrzeba nie została zaspokojona.

Dziecko, które czuje się niekochane, odrzucone może zachowywać się agresywnie, podobnie jak to, które stale słyszy o sobie opinię, że jest złe, niegrzeczne. Po pewnym czasie zaczyna zachowywać się zgodnie z tym sądem. Pamiętam chłopczyka, który miał przerażone oczy, bo ciągle słyszał, że jest niegrzeczny. Pytał  się mnie w gabinecie:”czy ja jestem niegrzeczny, proszę pani”.

I co mu pani powiedziała?

Jemu mniej, więcej rodzicom. Starałam się stworzyć chłopcu taką sytuację, by doświadczył sukcesu, żeby zobaczył, że nie jest tylko zły. Mam taką zasadę, jeśli rodzice narzekają na swoje dziecko, to mają zadanie domowe, by przekazać mu 50 proc. komunikatów dobrych i 50 proc. negatywnych. Jak dziecko zachowuje się źle, to rodzic wówczas przekazuje mu 70 proc. komunikatów pozytywnych i tylko 30 proc. negatywnych.

Jeśli jest bardzo źle, to przekazuje mu 90 proc. pozytywnych komunikatów, a tylko 10 proc. - negatywnych. Żeby dziecko pozbyło się złości i agresji musi uwierzyć, że ma dobre cechy i że może być postrzegane nie tylko jako ten niegrzeczny i krnąbrny maluch.

Kiedyś dzieci były mniej agresywne, szczęśliwsze?

Był inny świat. Dzieci poddawane były mniejszej stymulacji i wychowywały się w bardziej spokojnym środowisku, z mniejszą ilością bodźców. Kiedyś, gdy nie było internetu, dziecko zdobywało informacje o świecie od najbliższych. To rodzic był autorytetem.

Obecnie rodzice i wychowawcy mało czasu poświęcają dzieciom. Odwiedzam przedszkola i szkoły, by rozmawiać z dziećmi i młodymi osobami o emocjach. Wie pani, co mi odpowiadają na pytanie, co by chciały dostać od rodziców? „By tata i mama mieli więcej czasu dla nich”. W wychowaniu najważniejsze są dwie rzeczy miłość i konsekwencja. A tego współczesnym dzieciom brakuje.

Źródło

Tablica "W świecie pingwinów"

Tablica "Zimowy krajobraz"

Pozycje wydawnictwa Olimp

Pozycje wydawnictwa Olimp

Tak jak dotychczas pozycje, przeznaczone są dla dzieci w dwóch grupach wiekowych 5 i 6 letnich.

Przyjaciele Żyrafy bajki o empatii - obowiązkowa pozycja w każdym przedszkolu

Polecam książeczkę "Przyjaciele Żyrafy" 

Pozycję tę można wykorzystać podczas zajęć wychowawczych oraz lekcji etyki w najmłodszych grupach szkolnych oraz starszych przedszkolnych.

Spis treści:

Zima w szkolnym parku

Zima w szkolnym parku

Praca grupowa

Potrzebne materiały:

karton-my wykorzystaliśmy stare kalendarze

farby w kolorze niebieskim, różowym i granatowym

kleje-w sztyfcie oraz magiczny

nożyczki

niepotrzebne materiały w kolorze białym, kremowym, złotym

 

Praca została podzielona na dwa etapy"

I etap pomalowanie kartonu na wybrane kolory

II etap podzielenie  się na grupy, wybranie potrzebnych materiałów, podzielenie się zadaniami, ozdobienie kropeczkami

Zimowe inspiracje

Zimowe inspiracje

Praca indywidualna 

Potrzebne materiały:

farby w kolorze niebieskim i różowym

karton w kolorze białym

plaster makaronu lazania

klej

waciki kosmetyczne

Praca została podzielona na dwa etapy:

I etap pomalowanie makaronu na wybrane kolory

II etap wykonanie zimowego krajobrazu przy pomocy wacików, nożyczek oraz kleju

Zimowa choinka

Potrzebne materiały:

wycięty zielony trójkąt

patyczek do szaszłyka

wata lub waciki kosmetyczne

korek

plastelina

klej

nożyczki

Wycięty trójkąt składamy w harmonijkę, przebijamy nożyczkami na złożeniach, ozdabiamy choinkę kawałkami waty lub kulek z białej bibuły. Przez  dziurki przekładamy patyczek do szaszłyków, korek wypełniamy plasteliną -najlepiej taka która twardnieje i wkładamy do niej patyczek. Plastelinę możemy "zamaskować" kawałkami waty.

Ptaki zimą

Ptaki zimą 

Potrzebne materiały:

kolorowy brystol -brąz

wata

ziarna np kaszy jęczmiennej

szablony ptaków

nożyczki

klej

Wykonanie:

Dzieci malują ptaki na czarno i wycinają po konturach. Na brystolu przyklejają watę, na wacie przyklejają ptaki i ziarna.

Dokarmiamy ptaki

Dokarmiamy ptaki

Potrzebne materiały:

słomki labo patyczki w naturalnym kolorze

kolorowa bibuła

wata

klej

koraliki

kolorowy brystol A 4

Wykonanie:

Z patyczków/słomek układamy kształt karmnika, ozdabiamy wata która imituje śnieg. Z długich "wstążek" bibuły w dowolnym kolorze skręcamy kółka w różnych kolorach i na końcu sklejamy - jedno na głowę, drugie na tułów ptaka. Z czerwonej bibuły wycinamy dziobek oraz nóżki, a koralik doklejamy jako oko. Można wykorzystać bibułę i zrobić np wiszącą słoninkę dla sikorek.

Zorza polarna zimowa praca plastyczna

Zorza polarna

Potrzebne materiały:

ciemnoniebieski brystol 

suche pastele

białe kartki

ścinki materiału np filc labo gąbka

oczka 

klej

Wykonanie:  

Z białej kartki wycinamy kry, góry lodowe. Z materiału/filcu wycinamy foczkę, doklejamy oczy i dziubek. Kolorowymi pastelami malujemy zorzę polarną. 

Zimowy krajobraz

Zimowy krajobraz

Potrzebne materiały:

biały brystol

farby w kolorach-białym i niebieskim

pędzelki

klej

czarny brystol

kasza manna

Wykonanie:

Malujemy farbami brystol i czekamy aż wyschnie. 

Wycinany z czarnego brystolu drzewa i przyklejamy na pomalowanym brystolu. 

Smarujemy wybrane miejsca klejem w płynie i posypujemy kaszą manną.

Zimowa choinka

Zimowa choinka

Potrzebne materiały:

3 kwadraty różnej wielkości

kolorowy brystol

mocny klej

zimowe dziurkacze

nożyczki

Na kolorowym brystolu naklejamy brystol w innym kolorze. Przygotowujemy choinkę składając kwadrat na pół,a następnie rogi do środka. Przyklejamy elementy tak aby powstała choinka. Ozdabiamy gwiazdą oraz śnieżynkami.

Świat pingwnów - praca w parach

Świat pingwinów 1

Praca w parach

Potrzebne materiały:

biała kartka - duża

gazety

klej

nożyczki

czarny brystol

biała/niebieska karta lub biała/niebieska bibułka

Praca składa się z czterech elementów tła- woda, lodowiec, góry i niebo.

Wszystkie elementy dzieci wykonują wg swojego pomysłu zachowując jedynie materiały jakie do nich zostały przypisane czyli-woda niebieska, góry gazeta, lodowiec biała kartka, niebo kolorujemy kredkami.

Z czarnego brystolu dzieci wycinają kształt pingwina oraz skrzydła. Z białej kartki wycinają brzuszki i nakleją na czarny tułów pingwina.Z gazety wydzierają lub wycinką góry, a z białej kartki lodowiec i przyklejają na duży arkusz kartki, tworząc kompozycję.

Praca plastyczna- Świat pingwinów

Świat pingwinów 2

Potrzebne materiały:

Brystol w kolorach- czarnym,białym i niebieskim

skrawki kolorowego papieru w kolorze żółtym i pomarańczowym

klej

nożyczki

Z niebieskiego brystolu wycinamy wodę, z białego krę, z czarnego tułów pingwina (może być od szablonu) , na tułowi przyklejamy biały brzuszek. Oczko można wykonać wycinając kółeczko z białego papieru, korektorem lub ołówkiem.

Wszystkie elementy naklejamy na siebie po kolei.

1. Potrzebne materiały

2. Szablon pingwina

3. Gotowa praca - Pingwin na krze

Praca plastyczna- Zimowe chineczki

 Zimowe choineczki

Potrzebne materiały:

niebieski i biały papier

białe i zielone kwadraty

brązowe skrawki kartki lub innego materiału

klej 

nożyczki

Na niebieskiej kartce naklejamy śnieg, który wydzieramy z białej kartki. Białe i zielone kwadraty składamy w trójkąt, układamy naprzemiennie i przyklejamy na śnieg. Z brązowych ścinków wycinamy prostokąty-pnie drzewek i doklejamy do choinek. 

Forum Wychowania Przedszkolnego - zachęcam do refleksji

Forum wychowania przedszkolnego-Ewa Zielińska

Forum Wychowania Przedszkolnego- Profesor Edyta Gruszczyk-Kolczyńska

Takie dzieci są w przedszkolach

Jak być ... czułym dyrektorem?

Czy nieliczenie i niegłoskowanie to koniec świata?

Żaden pojedynczy nauczyciel nie zdaje sobie sprawy, że jest odpowiedzialny za... powódź.

Jak ma działać nauczyciel, by rodzic pozwolił sobie pomóc.

Najpierw zwyciężać samemu ze sobą...

Jak (nie)nauczyć dziecka... diagnozy?

Kroić edukację sześciolatka troszeczkę wyżej.

Czasami nie trzeba patrzeć na rodzica...

Zrozum świat dziecka z zaburzeniami koncentracji - ono tak właśnie widzi rzeczywistość [wideo]

Erik Rosenlund stworzył animację, która odzwierciedla postrzeganie rzeczywistości przez dziecko z zaburzeniami koncentracji, czy ADHD. "Spadające litery" to scenki z życia małego chłopca, który w zestawieniu z codziennymi obowiązkami napotyka przeszkody, o których człowiek, któremu zaburzenia te są obce nigdy by nie pomyślał.

Autor filmu stawił czoło przedstawionemu przez niego problemowi, jako chłopiec. Teraz, kiedy jest już dorosły i widzi swoje własne dziecko, na myśl przyszły mu jego dawne rozterki.

"Uważam, że postać pokazana w filmie jest do mnie bardzo podobna. Gdy byłem mały całkowicie pochłaniały mnie różne zadania. Jeśli byłem na czymś skupiony, nie było możliwości, by mnie od tego oderwać. [...] Pamiętam, że czytałem wyrywkowo książki. Przewracałem strony i tylko śledziłem wybrane fragmenty. Nie byłem nadpobudliwy w sposób fizyczny. Myślami odbiegałem we wszystkie możliwe kierunki”.

Nie każde dziecko ma takie same objawy. Trudności z czytaniem, pisaniem, rozwiązywaniem problemów, nawiązywaniem relacji i ich utrzymaniem, to tylko pojedyncze przykłady. Ważnym jest, by wspierać dziecko w jego działaniach, być cierpliwym, wyrozumiałym, a przede wszystkim świadomym. Badania przeprowadzone w USA sugerują, że najczęściej z diagnozą spotykamy się u chłopców, którzy przekroczyli 7 rok życia.

Falling Letters (Bokstavsbarn)

Źródło